Narcissists mellow with age, study suggests

Narcissists mellow with age, study suggests

Badanie sugeruje, że narcyzi im starsi, tym łagodniejsi

Original	Polish translation
Narcissistic people get more empathetic, generous and agreeable with age, according to new research into the personality trait.	Jak pokazuje nowe badanie tej cechy osobowości, osoby narcystyczne z wiekiem stają się bardziej empatyczne, hojne i zgodne.
But although their unreasonably high sense of self-importance may mellow, they do not fully grow out of it, the study involving more than 37,000 people suggests.	Wyniki badania przeprowadzonego wśród 37.000 (trzydziestu siedmiu tysięcy) osób pokazują też, że chociaż ich nieuzasadnione poczucie ważności może maleć (zmniejszać się), to całkowicie z niego nie wyrastają.
Those who were more narcissistic than their peers as children tended to remain that way as adults, investigators found.	Badacze odkryli, że osoby, które w dzieciństwie były bardziej narcystyczne niż ich rówieśnicy, zachowali tendencję do takich zachowań w życiu dorosłym.
And there are at least three types of narcissistic behaviour to look for, they say.	Naukowcy mówią także o tym, że można odnaleźć przynajmniej trzy rodzaje zachowań narcystycznych.
What is a narcissist and how do you spot one?	Kim jest narcyz i jak możesz go rozpoznać?
Narcissist has become an insult often hurled at people who are perceived as difficult or diagreeable.	Etykietka narcyza często staje się zniewagą rzuconą w stronę osób, które postrzegane są jako trudne albo konfliktowe.
We all may show some narcissistic traits at times.	Czasami wszyscy możemy wykazywać cechy narcystyczne.
Doctors use the term to describe a specific, diagnosable type of personality disorder.	Lekarze stosują tą nazwę, aby opisać specyficzny, diagnozowalny typ zaburzenia osobowości.
Although definitions can vary, common themes shared by those who have it is an unshakeable belief they are better or more deserving than other people, which might be described by others as arrogance and selfishness.	Mimo, że definicje mogą różnić się, to osoby, które mają takie zaburzenie łączy wspólny temat (motyw przewodni) - niezachwiana wiara (przekonanie), że są lepsi, lub zasługują na więcej niż inni ludzie, co może być odbierane przez otoczenie jako arogancja i egoizm.
The work, published in the journal Psychological Bulletin, comes from data from 51 past studies, involving 37,247 participants who ranged in age from eight to 77.	Opracowanie opublikowane w czasopiśmie Psychological Bulletin powstało na bazie danych pochodzacych z 51 poprzednich badań, w których wzięło udział 37.247 ochotników w wieku od ośmiu do siedemdziesięciu siedmiu lat (od 8 do 77 lat).
Researchers looked for three types of narcissist, based on behaviour traits:	Badacze szukali trzech rodzajów narcyzmu, na bazie cech zachowań takich, jak:
Agentic narcissists - who feel grand or superior to others and crave admiration	- narcyzi agentywni (agentyczni) mają poczucie wielkości albo wyższości nad innymi i pragną podziwu,
Antagonistic narcissists - who see others as rivals and are exploitative and lack empathy	- narcyzi antagonistyczni postrzegają innych jako konkurentów, wykorzystują ich do osiągania swoich celów, brakuje im empatii,
Neurotic narcissists - who are shame-prone, insecure and overly sensitive to criticism	- narcyzi neurotyczni są skłonni do wstydu, niepewni siebie, nadmierne wrażliwi na krytykę.
They studied what happened to these personality measures over time, based on questionnaires, and found that, generally, narcissism scores declined with age.	Za pomocą kwestionariuszy badacze sprawdzili, co stało się z takimi wyznacznikami (miarami) osobowości na przestrzeni czasu i odkryli, że ogólnie stopień narcyzmu malał z wiekiem.
However, the changes were slight and gradual.	Jednak zmiany te były niewielkie i stopniowe.
"Clearly, some individuals may change more strongly, but generally, you wouldn’t expect someone you knew as a very narcissistic person to have completely changed when you meet them again after some years," lead researcher Dr Ulrich Orth, from the University of Bern in Switzerland, told BBC News.	Główny badacz Dr Ulrich Orth z Uniwersytetu Bern w Szwajcarii powiedziała BBC News: „Jasno widać, że niektóre osoby mogą zmienić się bardziej, ale ogólnie rzecz biorąc, jeśli po kilku latach spotkasz osobę znaną ci jako silnie narcystyczną, to nie oczekiwałbyś po niej całkowitej zmiany”.
He says some narcissistic traits can be helpful, at least in the short term.	Mówi także, że niektóre cechy narcystyczne mogą być przydatne, a przynajmniej w krótkim czasie.
It might boost your popularity, dating success, and chance of landing a top job, for example. But over longer periods, the consequences are mostly negative, because of the conflict it causes.	Na przykład, mogą podnieść twoją popularność, pomóc odnieść sukces na randkach, zdobyć pracę na wysokim stanowisku. Ale w dłuższym czasie, konsekwencje będą w większości negatywne, z powodu konfliktu jaki je powoduje.
"These consequences do not only affect the person themselves, but also the wellbeing of individuals with whom they interact, such as partners, children, friends, co-workers, and employees," he explained.	Tłumaczy, że „Konsekwencje takie nie tylko mają wpływ na narcyza, ale samopoczucie ludzi, z którymi ma kontakty - partnerów, dzieci, przyjaciół, współpracowników i przełożonych”.
Dr Sarah Davies is a chartered counselling psychologist who has written a book on how to leave a narcissist.	Dr Sarah Davies jest dyplomowaną doradczynią psychologiczną, która napisała książkę o tym, jak odejść od narcyza.
She told the BBC that although people may be arrogant or selfish at times, that should not be confused with true clinical narcissism.	Powiedziała BBC, że chociaż ludzie mogą czasem zachowywać się w sposób arogancki albo egoistyczny, to nie powinno mylić się takich reakcji z prawdziwym, zdiagnozowanym narcyzmem.
"Narcissists tend to be envious and jealous of others and they are highly exploitative and manipulative," she said.	„Narcyzi są zazwyczaj zawistni i zazdrośni o sukcesy innych ludzi, a także bardzo ich wykorzystują i manipulują nimi.
"They do not experience remorse or feeling bad, or have a sense of responsibility like other non-narcissistic people do."	Nie winią się za nic i nie czują się źle, ani nie mają poczucia odpowiedzialności, inaczej niż ludzie pozbawieni cech narcystycznych”.
She says there has been a boom in interest about narcissism, driven by social media.	Mówi, że obecnie trwa trend w zainteresowaniu narcyzmem napędzany przez media społecznościowe.
"To some extent that's helpful - it helps inform more people about it and to bring more awareness of this issue. However, like many mental health terms, the clinical meaning can get a little lost.	„W jakimś stopniu jest to użyteczne – pomaga poinformować o narcyzmie większą liczbę osób i tworzy świadomość na temat tego problemu. Jednak podobnie, jak w przypadku wielu terminów związanych ze zdrowiem psychicznym, kliniczne znaczenie narcyzmu może zostawać zatracone”.
Dr Davies says we should be more discerning with the term.	Dr Davies sugeruje, że powinniśmy być ostrożniejsi w używaniu takiego słownictwa.
"I find it much more useful to be specific with naming behaviours and separate them. For example, a friend of mine recently called her ex a narcissist because he had ghosted her after they broke up.	„Uważam, że lepiej jest przecyzyjnie używać nazw w stosunku do zachowań i rozróżniać je. Na przykład, moja przyjaciółka niedawno nazwała swojego byłego narcyzem tylko dlatego, że zniknął z jej życia po zerwaniu”.
"Being ghosted [suddenly cutting someone out of your life without explanation] is of course horrible, but he may not have been able to deal with a conversation after their relationship came to an end. It doesn’t necessarily mean he is a raging narcissist.	„Bycie stroną porzucaną (nagłe zerwanie z kimś stosunków bez określenia powodu) jest oczywiście okropne, ale może nie radził sobie z rozmawianiem z nią, kiedy relacja dobiegła końca. To nie koniecznie oznacza, że jest wściekłym narcyzem.
"They were together a while and there were no other indications of his 'narcissism'."	Byli ze sobą jakiś czas i nie było żadnych innych oznak jego ‘narcyzmu’”.
According to Dr Davies, some signs you may be involved with or around a narcissist include:	Jak mówi Dr Davies, niektóre cechy wynikające z przebywania z bycia w związku z narcyzem lub przebywania w jego obecności, to:
Constant drama - a narcissist needs to be needed and seeks chaos and conflict	- notoryczny dramat – narcyz musi czuć się potrzebny i poszukuje chaosu oraz konfliktu,
No genuine apologies - they never really take full responsibility for their own behaviours	- brak autentycznych przeprosin – nigdy nie biorą całkowitej odpowiedzialności za swoje zachowania,
Blame game - they manipulate and exploit others for their own selfish gains	- gra w obwinianie – manipulują i wykorzystują innych dla własnych, egoistycznych korzyści.
Dr Tennyson Lee is a consultant psychiatrist with the Deancross Personality Disorder Service, based in the London borough of Tower Hamlets. He said the study was well-conducted and the findings were useful.	Dr Tennyson Lee pracuje jako konsultant psychiatryczny w DeanCross Personality Disorder Service, zlokalizowanym w londyńskiej gminie Tower Hamlets. Powiedział, że badanie zostało dobrze przeprowadzone i jego wyniki są pożyteczne.
"The good news is narcissism typically reduces with age. The bad news is this reduction is not of a high magnitude.	„Dobrą wiadomością jest to, że narcyzm typowo maleje z wiekiem. Zła wiadomość jest taka, że ten spadek nie jest wielki.
"Do not expect narcissism will dramatically improve at a certain age - it doesn't.	Nie oczekuj, że w jakimś wieku narcyzm dramatycznie poprawi się, bo tak się nie dzieje.
"This has implications for the long-suffering spouse who thinks 'an improvement is just around the corner'," he told BBC News.	Wyniki badania są ważne dla małżonka/żony osoby narcystycznej, który/a od długiego czasu cierpi i myśli, że ‘poprawa jest na wyciągnięcie ręki’” – wyjaśnił BBC News.

Source: Roberts Michelle. BBC, July 12, 2024 at https://www.bbc.com/news/articles/c2v0qq7z12qo

Image by Mohamed Hassan from Pixabay

---

2024 (C) Katarzyna Górnisiewicz, Obsidian Translations. All rights reserved.

Read More

What's Your Fighting Style?

What's Your Fighting Style?
Jaki jest twój styl walki?

Understanding how people argue can help you resolve conflicts in a useful way.
Zrozumienie, w jaki sposób ludzie kłócą się, może pomóc ci skuteczniej rozwiązać spory (konflikty).

Original	Polish translation
People in conflict with others tend to behave in several discrete ways.	Ludzie skłóceni z innymi mają tendencję do zachowywania się na kilka różnych sposobów.
The four main types of conflict style are appeasement, avoidance, aggression, and alliance.	Cztery główne typy stylów zachowania w konfliktach, to ustępowanie, unikanie, agresja i sojusz.
Understanding the conflict style of someone close to you can help you resolve arguments more productively.	Zrozumienie stylu zachowania bliskiej ci osoby podczas sprzeczki, może pomóc ci skuteczniej rozstrzygać spory.
You’ve probably heard all about the five love languages (Chapman, 2015) and you may even know the five types of attraction. But if it’s possible to count the ways in which people show love for each other, perhaps it’s also possible to understand conflict—the ways in which people clash—in the same manner. In other words, is there a small, knowable number of styles that people resort to when they argue? The question has been studied in a number of ways, from popular to experimental to psychoanalytic. You won’t have any trouble finding a variety of answers with Google: People have divided the most common “fighting styles”—not to be confused with the 16 basic types of martial arts—into four, or five, or six, or even more. These patterns of behavior, however, come down to four main responses to interpersonal challenge: aggression, avoidance, appeasement, and alliance.	Prawdopodobnie słyszałeś o pięciu językach miłości (aut. Champan, 2015) i może nawet wiesz o pięciu rodzajach przyciągania. Jeśli jednak możliwe jest policzenie sposobów okazywania miłości przez ludzi, to może też w taki sam sposób można by zrozumieć konflikt i to, jak ludzie się kłócą. Innymi słowy, czy istnieje niewielka, określona liczba stylów zachowań, do których ludzie uciekają się podczas sprzeczki? Tą kwestię zbadano na kilkanaście sposobów, od popularnych, przez eksperymentalne, po psychoanalityczne. Nie będziesz mieć żadnego problemu ze znalezieniem w wyszukiwarce Google różnych odpowiedzi - najbardziej popularne „style walki” (nie myląc z szesnastoma podstawowymi rodzajami sztuk walki) obliczono (podzielono) na cztery, pięć, sześć, a nawet więcej. Takie wzorce zachowań można zawęzić do czterech głównych, reakcji na zaczepki: agresji, unikania, łagodzenia i sojuszu.
1. Aggression. I’ll start with the aggressor, whom you’ll recognize as a person whose first instinct is to argue—the one with a very short fuse, who immediately fights back and ratchets up the stakes. Aggressors come to be seen as hot-headed, sensitive, or easily triggered to anger. In the best-case scenario, they’re competitive and assertive, although they don’t easily cooperate. An aggressor may speak up impulsively and quickly resort to anger—in a frightening way, sometimes—or may even try so hard to win a fight that they’ll dispense with fairness and say things they do not mean. What an aggressor says in the heat of the moment may cause long-term damage to the bonds between friends or family.	1. Agresja. Zacznę od agresora, osoby, którą rozpoznasz po tym, że jej pierwszym odruchem jest sprzeczanie się – to ten, kto od razu się zapala, natychmiast kontratakuje i stopniowo podnosi poprzeczkę. Agresorzy są postrzegani jako zapalczywi, wrażliwi i łatwo ich rozgniewać (wpadają w gniew). W najlepszym przypadku, są pewni siebie (stanowczy) i nastawieni na rywalizację, chociaż trudno nakłonić ich do współpracy. Agresor może wyrażać się impulsywnie i szybko wpadać w gniew, czasami w zastraszający sposób, lub może nawet tak bardzo starać się wygrać kłótnię, że będzie niesprawiedliwy i palnie (powie) coś, zanim przemyśli znaczenie swoich słów. To, co agresor mówi w momencie największego pobudzenia, może na długo popsuć (zniszczyć) więzi z (pomiędzy) przyjaciółmi albo rodziną.
Inside, though, aggressive people may be terrified. Even if they want an argument resolved, they still must struggle with an upwelling of inner feelings that they can’t easily express. They may be exquisitely aware of their own vulnerability; they may believe, at some level, that if they do not win an argument then their internal fragility will be revealed. This creates a chronic sense of anxiety and a quick, defensive response to a perceived threat. Aggressors believe they can only win when you lose, so they try very hard to tilt any game in their direction—which gives the impression that they value their own private needs over those of a relationship.	Jednak w głębi ducha, agresywne osoby mogą być przerażone. Nawet jeśli chcą, żeby spór został rozwiązany, ciągle muszą się męczyć ze wzrostem negatywnych emocji, które trudno im wyrazić. Mogą być doskonale świadomi własnej słabości (wrażliwości) i do pewnego stopnia przeświadczeni, że przegrana w sprzeczce mogłaby wyeksponować (odkryć) tą wewnętrzną słabość. Powoduje to chroniczny (ciągły) stan lękowy (ciągłe poczucie niepokoju, lęku) i szybką, obronną reakcję na to, co wydaje się zagrożeniem.
2. Avoidance. Other people are prone to retreating at the first hint of an argument. They prefer to ignore problems, hoping they’ll go away, rather than to manage them openly; this habit may lead them to dodge potentially productive conversations. As such, they will often be seen as something less than assertive, and they can give the impression of not caring about a given issue (or the people involved). Avoiders sometimes come across to others as emotionally cold, distant, or silent. The disagreements in which they find themselves embroiled may go own simmering for years without bursting into open conflict. Avoidant people tend to project an attitude of not caring about the personal needs of others, or even about their own; continually avoiding conflicts generally results in a lose-lose outcome, in which nobody ever wins and progress is never made.	2. Unikanie. Inne osoby mają skłonność do uciekania na pierwsze oznaki zbliżającej się kłótni. Wolą ignorować problemy w nadziei, że same znikną, zamiast otwarcie zmierzyć się z nimi (zarządzać nimi) – taki nawyk może prowadzić do uchylania się od potencjalnie konstruktywnych rozmów. Z tego powodu, często będą widziani jako mniej pewni siebie (zdecydowani) i mogą sprawiać wrażenie, że im nie zależy na konkretnym problemie (lub ludziach, którzy biorą udział w sporze). Unikowi często wydają się innym ludziom emocjonalnie chłodni, zdystansowani lub milczący. Latami mogą tkwić uwikłani w nieporozumieniach, zamiast wybuchnąć w otwartej kłótni. Osoby unikowe wolą przybierać nastawienie, że nie zależy im na osobistych potrzebach innych ludzi, a nawet własnych. Ciągłe unikanie konfliktów ogólnie skutkuje wynikiem przegrana-przegrana, w którym ani nikt nie wygrywa, ani nigdy nie widać (nie ma) postępu.
2a. A prominent subtype of avoidance is intellectualization—the perceived need to look for “rational” answers, or to make efforts to solve problems using “logic.” Even when winning a debate like this will deepen a conflict, intellectualizers may continue to press their points; in addition, people who insist on intellectualizing their conflicts will likely completely ignore the feelings of the people with whom they argue. Consequently, their personal style may come across as not only cold, but also arrogant.	2a. Ważnym podtypem stylu unikowego jest intelektualizacja, postrzegana jako potrzeba poszukiwania „racjonalnych” odpowiedzi, lub podejmowania starań, aby problemy rozwiązywać przy użyciu (za pomocą) „logiki”. Nawet jeśli zwycięstwo w takiej debacie pogłębi konflikt, osoby nastawione intelektualnie mogą kontynuować przepychanie swojego punktu widzenia. Co więcej, ludzie, którzy nalegają na intelektualizowanie swoich sporów, prawdopodobnie całkowicie zignorują uczucia innych osób, z którymi mają zatarg. W rezultacie, ich osobisty styl może uchodzić nie tylko za chłodny, ale także arogancki.
2b. Another type of avoider has been called the “defector”—a person who physically disappears when conflict rears its head. They’re so non-confrontational that they prefer to leave the room entirely, or even depart from a relationship, rather than to communicate dissent. Outside, they’ll seem blank or cold as they stonewall you, fall silent, or decline to engage; inside, they may be churning with discomfort that they do not know how to express.	2b. Inny typ unikacza został określony mianem „dezertera” – osoby, która fizycznie znika, kiedy tylko pojawiają się pierwsze oznaki niezgody. Tacy ludzie są niechętni konfrontacji tak bardzo, że wolą całkowicie opuścić pomieszczenie lub nawet odejść ze związku, niż wyrazić swój sprzeciw. Na zewnątrz sprawiają wrażenie pustych albo zimnych, kiedy unikają odpowiedzi na pytanie, milczą, albo odmawiają zaangażowania. W głębi ducha może ich mdlić z dyskomfortu (może ich skręcać z dyskomfortu), którego nie umieją wyrazić.
3. Appeasement. Not everyone made physically uncomfortable by conflict is likely to vanish at the mere hint of it; others will try to resolve conflicts as quickly as possible, even if such a resolution is premature or superficial. Appeasers do their best to accommodate anyone who challenges them, and in “rolling over” this way, may even make a significant sacrifice of their own needs in favor of promptly ending an argument. Argue with an appeaser and you will undoubtedly “win” at their expense, which may not feel terribly satisfying: Their self-sabotage can convey a lack of assertiveness or even a sense of martyrdom. Solutions reached this way may be frivolous or inappropriate, and can ultimately lead to resentment, which often produces long-term negative consequences for a relationship.	3. Ustępowanie. Nie każdy, kto z powodu kłótni poczuł się fizycznie niewygodnie, ma zamiar zniknąć na samą wzmiankę o niej. Inni ludzie będą próbowali rozwiązywać konflikty tak szybko, jak się tylko da, nawet jeśli takie rozwiązanie jest przedwczesne albo powierzchowne. Ustępujący bardzo starają się dostosować (dopasować) do każdego, kto im się sprzeciwia, a poprzez „poddawanie się” w taki sposób, mogą nawet znacząco poświęcić własne potrzeby w imię szybkiego zakończenia sporu. Pokłóć się z ustępującym, a bez wątpienia „wygrasz” na ich koszt (jego kosztem), co akurat może nie być tak strasznie satysfakcjonujące. Ich sposób sabotażowania się może oznaczać (komunikować) brak asertywności lub nawet nadmierną ofiarność (nadmierne męczeństwo, czucie się ofiarą). Rozwiązania osiągnięte w ten sposób mogą być niepoważne lub niestosowne (nieodpowiednie), oraz mogą ostatecznie prowadzić do rozgoryczenia, które często ma długotrwałe, negatywne konsekwencje dla związku.
3a. A more useful subtype here is the compromiser—a person who seeks to resolve an issue by finding a quick and mutually acceptable solution. If everyone is partially satisfied, they seem to believe, no one really has to lose. Compromisers value your goals as much as they appear to value their own, and they will make concessions in an effort to reach results. However, in their efforts to end the conflict quickly, the adjustments made may fall short of full satisfaction. This type of participation in a conflict may well save time and will preserve the harmony in a relationship, but an outcome produced this way will fully satisfy no one.	3a. Bardziej użytecznym podtypem tego stylu jest ugodowiec – osoba, która szuka rozwiązania problemu poprzez znalezienie szybkiego i wspólnie (wzajemnie) akceptowalnego rozwiązania. Jeśli wszyscy są częściowo zadowoleni, to może się wydawać, że nikt nie musi przegrać. Ugodowcy szanują twoje cele tak samo, jak wydają się szanować własne i spróbują pójść na ustępstwa dla osiągnięcia rezultatów (porozumienia). Jednak poprzez podejmowanie prób szybkiego zakończenia sporu, takie dopasowanie się może nie być w pełni zadowalające. Taki typ uczestnictwa w konflikcie może zaoszczędzić czas i zachowa harmonię w związku, ale nikogo całkowicie nie zadowoli rezultat wypracowany w ten sposób.
4. Alliance. The last style of conflict tends to be the most effective. Some people prefer to find ways to cooperate rather than to reach a zero-sum solution, in order to keep their relationships healthy. These people may be able to manage their own emotional discomfort so as to avoid becoming defensive in the midst of an argument, and they can often muster their empathy at difficult times in order to see past such heated moments. Negotiating with unusually assertive, strategic, and moderate people like this means that everyone may have a chance to “win” simultaneously, even if the outcome is not realized quickly. With this type of solution, long-term relationships are prioritized, while momentary victories are not seen as important.	4. Sojusz. Ostatni styl reagowania na spór zazwyczaj jest (okazuje się) najskuteczniejszy. Niektóre osoby wolą poszukać sposobów na współpracę, niż osiągnąć jednostronne rozwiązanie w imię zachowania zdrowej atmosfery w relacji. Ci ludzie umieją zarządzać swoim emocjonalnym niezadowoleniem tak, aby uniknąć przybierania pozy obronnej w samym środku kłótni, a w trudnych momentach często potrafią wykrzesać z siebie całą empatię, aby zyskać szerszą perspektywę (=spojrzeć szerzej i nie pozwolić, by temperatura kłótni wpłynęła na ich emocje) podczas ożywionej dyskusji. Negocjowanie z takimi niezwykle pewnymi siebie, nastawionymi strategicznie i zrównoważonymi ludźmi oznacza, że każdy może mieć szansę na jednoczesną „wygraną”, nawet jeśli szybko nie zda sobie sprawy z osiągniętego wyniku. W tym przypadku, (Tutaj) priorytetem jest zachowanie długotrwałych relacji, a chwilowe zwycięstwa nie wydają się aż tak znaczące.
If you recognize your personal style of argument here, and you don’t particularly like what you see, you should remember that styles of conflict can change. With insight and patience, you can choose to modify your behavior patterns to keep your relationships healthy. And just as you can learn the “love language” of your partner, you can begin to better understand their “fighting style” as well: Perhaps you don’t have to take seriously the things they say when an argument is at its peak, or maybe you can allow your partner to spend a few minutes alone when a conversation runs the risk of becoming unproductive. No matter what, though, please remember that arguing with your partner is not unusual or abnormal, and always remember to ask yourself if it is really more important to be “right” than to be happy.	Jeśli w tym artykule rozpoznajesz swój osobisty styl kłócenia się i niekoniecznie podoba ci się to, co przeczytałeś, powinieneś pamiętać, że style reagowania można zmienić. Dzięki wnikliwości i cierpliwości, możesz zdecydować się na zmianę własnych wzorców zachowań tak, aby zachować zdrową atmosferę w swoich relacjach. Jeśli jesteś w stanie nauczyć się „języka miłości” swojego partnera, to tak samo możesz spróbować lepiej zrozumieć ich „styl walki”. Może nie musisz potraktować poważnie (brać do siebie) tego, co mówią, kiedy kłótnia osiąga punkt kulminacyjny, a może dasz (pozwolisz) partnerowi spędzić kilka minut na osobności, kiedy dyskusja staje się bezproduktywna. Bez względu na to, co zrobisz, pamiętaj proszę, że dyskutowanie ze swoim partnerem nie jest czymś niezwyczajnym lub nienormalnym, dlatego zawsze pamiętaj, żeby zapytać samego siebie, czy lepiej jest zawsze mieć „rację”, niż być szczęśliwym.

Source: Soeiro Loren. Psychology Today, as retrieved on May 30, 2024 at https://www.psychologytoday.com/us/blog/i-hear-you/202405/whats-your-fighting-style

Image by StockSnap from Pixabay

---

2024 (C) Katarzyna Górnisiewicz, Obsidian Translations. All rights reserved.

Read More